Edit üvey | Türkçe Sözlük

1. mecaz, Kendisine kötü davranılan

2. sıfat, Yalnız yasaca akraba sayılan, aralarında kan bağı bulunmayan, öz olmayan

"O akşam da müzakere sonunda bu yaşıtım üvey dayımla mutabık kaldık. - Halit Fahri Ozansoy"