Edit yüksek | Türkçe Sözlük

1. sıfat, Altı ile üstü arasındaki uzaklık çok olan, alçak karşıtı

"Mekik dokuduğu yüksek bez tezgâhından kalktı. - Ömer Seyfettin"

2. Belirli bir yere göre daha yukarıda bulunan; ali, mürtefi

3. Derece veya makamı bakımından üstün

"Yüksek kurul. - "

4. Etkili olan

"Gönlünün matemiyle mağrur olan kimseye / Cihanın acep hangi sevinci yüksek gelir? - Enis Behiç Koryürek"

5. Güçlü, şiddetli olan

"Yüksek basınç. Yüksek gerilim. - "

6. Normal değerlerin üstünde olan

"Türk milletinin karakteri yüksektir. - Atatürk"

7. mecaz, Toplum içinde para, ün vb. bakımından üstünlüğü olan

"Yüksek sosyete. - "

8. isim, Yukarıda, üst tarafta olan yer

"Yüksekten avluya açılmış iki pencereden aydınlık alıyordu. - Memduh Şevket Esendal"

9. mecaz, ► erdemli

"Vatana gözyaşı döktünse eğer / Varlığın bu yüksek gururu anlar - Enis Behiç Koryürek"