Edit yerleşik | Türkçe Sözlük

1. sıfat, Belli bir yere yerleşmiş; beledi

"Onlar yerleşik toplumlar, herkesin yeri belli, öyle vırt zırt oradan oraya geçilemez. - Attilâ İlhan"

2. mecaz, Bir yerde varlığını sürekli olarak sürdürecek olan

"Türkler Anadolu'ya gelmeden önce de muhtelif ülkelerde yerleşik medeniyete geçmişler, büyük şehirler kurmuşlardır. - Mehmet Kaplan"

3. Bir yerin yerlisi olmuş; mütemekkin