Edit yabancı | Türkçe Sözlük

1. Aileden, çevreden olmayan (kimse veya şey); el (II), namahrem

"Ben, yabancı bir adam, neme lazım, hiç sesimi çıkarmadım. - Memduh Şevket Esendal"

2. Aynı türden, aynı çeşitten olmayan

"Yağın içinde yabancı maddeler var. - "

3. Başka bir milletle ilgili olan

"Hiçbir millet, milletimizden daha çok yabancı unsurların inanç ve âdetlerine riayet etmemiştir. - Atatürk"

4. sıfat, Başka bir milletten olan, başka devlet uyruğunda olan (kimse); bigâne, ecnebi

"Bu toprak bizimdir, içinde yabancının işi yok. - Ruşen Eşref Ünaydın"

5. Belli bir yere veya kimseye özgü olmayan

"Yabancı arabalar buraya park edemez. - "

6. Bir konuda bilgisi, deneyimi olmayan

"Bu uygulamanın yabancısıyım. - "

7. Tanınmayan, bilinmeyen; yad, yadırgı

"Yabancı müşteri giremezdi kapısından. Gelenler hep edebiyat adamlarıydı. - Yusuf Ziya Ortaç"